Një studim i kohëve të fundit i botuar në revistën Science pretendon se paraardhësit e njeriut u përballën me një “krizë të rëndë” 930,000 vjet më parë, ku popullsia u reduktua në rreth 1280 individë. Ky rrezik zhdukjeje, që zgjati afërsisht 117,000 vjet, ndikoi ndjeshëm në evolucionin njerëzor.

Giorgio Manzi, një antropolog në Universitetin e Sapienza-s, sugjeron se kjo krizë shpjegon boshllëqet në të dhënat fosile afrikane dhe euroaziatike. Megjithatë, disa ekspertë janë skeptikë. Nicholas Ashton i Muzeut Britanik argumenton se një përplasje globale e popullsisë nuk përputhet me provat arkeologjike dhe fosile.

Studimi sugjeron se akullnajat ndryshuan klimën, shkaktuan thatësira dhe varfëruan burimet ushqimore, duke e bërë të vështirë mbijetesën. Studiuesit vlerësojnë se 65 për qind e diversitetit gjenetik humbi gjatë kësaj periudhe, duke ndikuar ndoshta në divergjencën e Neandertalëve, Denisovëve dhe njerëzve modernë.

Yi-Hsuan Pan nga Universiteti Normal i Kinës Lindore beson se ky zbulim ngre pyetje të reja se si këta njerëz të hershëm mbijetuan dhe evoluuan. Megjithatë, Stephan Schiffels i Institutit Max Planck për Antropologjinë Evolucionare është skeptik për saktësinë e këtyre gjetjeve, duke dyshuar në mundësinë e përcaktimit të saktë të numrave të tillë nga të dhënat e lashta.

Modeli llogaritës i studimit analizoi 3,154 gjenome moderne njerëzore për të gjurmuar mutacionet gjenetike, duke treguar një humbje të rëndë të diversitetit gjenetik. Pavarësisht kësaj, ekspertë si Janet Kelso paralajmërojnë se sinjalet e krizës janë më të forta në popullatat e sotme afrikane, duke sugjeruar se mund të mos ketë qenë një ngjarje globale.

Në përgjithësi, ndonëse studimi ofron njohuri intriguese, shumë gjenetistë, duke përfshirë Aylwyn Scalley-n nga Universiteti i Kembrixhit dhe Pontus Skoglund i Institutit Francis Crick, mbeten të pa bindur nga përfundimet e tij, duke bërë thirrje për eksplorim dhe vërtetim të mëtejshëm të këtyre gjetjeve./ popularmechanics.com