Pavarësisht se janë zhdukur rreth 40.000 vjet më parë, Neandetalet vazhdojnë të ndikojnë në ADN-në e shumicës së njerëzve modernë. Një studim i ri ka zbuluar se si këto gjene të lashta janë integruar në gjenomet tona, duke theksuar ngjarjet e kalimit midis paraardhësve tanë dhe Neandertalëve.
Vlerësohet se midis 1 dhe 4% e ADN-së së të gjithë joafrikanëve sot vjen nga Neandertalët. Këto gjene kontribuan në tiparet tona fizike dhe tiparet e sjelljes. Për të kuptuar takimet që çuan në këtë përzierje gjenetike, studiuesit analizuan gjenomet e 59 individëve të lashtë Homo sapiens, duke filluar nga 45.000 deri në 2.200 vjet.
Mes tyre, 33 persona kanë jetuar më shumë se 10.000 vjet më parë, duke përfshirë një njeri të njohur nga Ust’-Ishim (Siberi, Rusi). Duke i krahasuar këto gjenome parahistorike me ato të 275 njerëzve sot anembanë botës, kërkuesit përdorën modele kompjuterike për të gjurmuar evolucionin e gjeneve të Neandertalit.
Gjene të dobishme
Ata përcaktuan se fluksi i gjeneve të Neandertalit në gjenomin e njerëzve modernë ndodhi midis 321 dhe 950 breza para se të jetonin individët e lashtë, më saktësisht në gamën e 6832 viteve. Koha mesatare e introgresionit gjenetik ishte afërsisht 47.124 vjet më parë, duke treguar se kryqëzimi filloi rreth 47.000 vjet më parë dhe zgjati gati shtatë mijëvjeçarë.
Studimi zbuloi gjithashtu se prejardhja e Neandertalit është shpërndarë në mënyrë të pabarabartë në gjenomin njerëzor. Disa rajone, të njohura si “shkretëtirat arkaike”, janë krejtësisht pa ADN-në e Neandertalit, ndërsa të tjera kanë përqendrime të larta të këtyre gjeneve të lashta. Kjo lë të kuptohet se pjesa më e madhe e materialit gjenetik të Neandertalit ishte e dëmshme dhe u eliminua nëpërmjet përzgjedhjes natyrore. Megjithatë, disa gjene të dobishme kanë mbijetuar.
Studimi identifikoi 347 gjene neandertale që mbetën të ruajtura mirë në popullsitë e lashta dhe moderne, duke treguar avantazhin e tyre të menjëhershëm për njerëzit e hershëm që përballen me sfida të reja mjedisore jashtë Afrikës. Këto gjene të dobishme janë kryesisht të lidhura me pigmentimin e lëkurës, metabolizmin dhe imunitetin. Ky kërkim novator ofron një kuptim më të thellë të ngjarjeve komplekse të kalimit midis Homo sapiens dhe Neandertals dhe ndikimin e tyre të qëndrueshëm në gjenomin njerëzor./gazetapuls/
