Për shkak të ndryshimeve të mëdha globale që i kanë ndodhur botës, me shfaqjen e koronavirusit, dhe më pas fillimit të luftërave në Ukrainë dhe Lindjen e Mesme, si dhe fërkimit që ekziston midis Kinës dhe Tajvanit, Rusia është sot në një pikë kthese. E gjithë bota ka ndryshuar ndjeshëm në vetëm katër vjet, mund të thuhet më shumë se në 25 vitet e mëparshme dhe kjo prirje nuk e ka anashkaluar as Rusinë. Përveç pasojave që pandemia i ka lënë ekonomisë ruse, një barrë shtesë për qytetarët janë bërë sanksionet ndërkombëtare që pasuan vendimin e Rusisë për të pushtuar Ukrainën. Këto ngjarje jo vetëm që prekin pozitën ndërkombëtare të Rusisë dhe izolimin e saj, por edhe thellojnë hendekun social dhe ekonomik në shoqëri.
Nën hijen e Moskës luksoze dhe Shën Petersburgut, pabarazia ekonomike në Rusi po rritet në mënyrë të papërceptueshme, por pa mëshirë. Pas ngjarjeve të viteve të mëparshme, hendeku midis super të pasurve dhe shtresës së mesme, por edhe milionave që mezi, ose fare ia dalin mbanë, bëhet më i gjerë, shkruan portali Nova.
Sanksionet, edhe pse mund të mos jetë e lehtë për t’u vënë re në pamje të parë, kanë prishur marrëdhëniet e pushtetit në ekonominë ruse. Pasi një numër i konsiderueshëm oligarkësh të Eltsinit u hoqën nga pushteti pasi Putini erdhi në pushtet, vendet e tyre të lira u mbushën me njerëzit e afërt të liderit të ri dhe sanksionet në fuqi sot krijuan një valë të tretë oligarkësh, pasi distancuan disa nga ata nga vala e dytë. Disa oligarkë shitën bizneset e tyre, u tërhoqën ose u zhvendosën në perëndim, dhe kjo la vend për një raund të ri të fortësh. Këtë herë, për shkak të problemeve që sanksionet paraqesin për të gjithë biznesmenët në Rusi që kanë një rrjet të zhvilluar biznesi jashtë Rusisë ose bashkëpunimin me korporatat jashtë vendit, rrethi i ri i oligarkëve është kryesisht njerëz nga mjedisi i menjëhershëm i Putinit – anëtarë të familjes së tij ose të tij të njerëzve që i janë më të besuar atij.
Për të kapur forcën e “rrethit të mbyllur” të më të pasurve në Rusi deri në sanksionet, mund të vërehet se në vitin 2011, 52.5 për qind e rusëve më të pasur në listën e Forbes ishin më pak se 50 vjeç, dhe se në vitin 2021 ky numër ra në 15.1 për qind dhe se 75 për qind e më të pasurve ishin midis 50 dhe 69 vjeç, gjë që përkon me faktin se mbi 60 për qind e emrave në atë listë janë të njëjtë në 2011.
Ndërsa rrethi i ri i sotëm i oligarkëve po mbyllet ngadalë dhe vazhdon të veprojë sipas rregullave të njohura, pabarazia në shoqëri po rritet. Sipas Raportit të Pabarazisë Globale të vitit 2021, 1% më të pasurit e Rusisë mbajnë mbi 47% të të gjithë pasurisë, ndërsa gjysma më e varfër e popullsisë së rritur mban rreth 3% të të gjithë pasurisë. Një studim nga BCG, një nga kompanitë e mëdha konsultuese të troikës në vitin 2021, tregon se rreth 500 rusë kanë një pasuri prej të paktën 100 milionë dollarësh, dhe në total ata mbajnë 40 për qind të pasurisë së të gjithë kombit, tre herë më shumë se mesatarja botërore. Po të shikonim 10 për qind më të pasurit, situata do të ishte edhe më alarmante, pasi kjo shtresë e shoqërisë mban gati tre të katërtat e të gjithë pasurisë. Disa matje, si ato të nxjerra rregullisht nga “Credit Suisse” dhe “UBS”, tregojnë një gjendje edhe më të keqe pabarazie në Rusi.
Rënia e Bashkimit Sovjetik në vitin 1991 krijoi një mjedis ku të pasurit mund të fitonin edhe më shumë. Pra, nuk është për t’u habitur që 10 për qind e rusëve më të pasur para rënies së Bashkimit Sovjetik fituan rreth 25 për qind të të ardhurave të përgjithshme mujore, të ngjashme me 50 për qind më të varfërit, dhe pas rënies së vendit, situata kthehet në 5:1 për 10 për qind më të pasurit. Besohej se Putini mund të ishte dikush për të korrigjuar këtë prirje. Megjithatë, situata nuk është përmirësuar ndjeshëm që nga ardhja e tij në pushtet edhe sot e kësaj dite, me më të pasurit që grumbullojnë pasurinë e tyre dhe më të varfërit vazhdojnë të përkulen. Fakti është se situata nga këndvështrimi i më të varfërve nuk është shumë më e mirë në Shtetet e Bashkuara, por ka, megjithatë, një klasë të mesme dukshëm më të fortë dhe një pjesë më të vogël të super të pasurve. Situata në vendet e tjera të mëdha perëndimore, por edhe në Kinë, është shumë më e mirë në këtë drejtim. Midis anëtarëve të tjerë të BRICS, situata është po aq ose edhe më alarmante.
